Vanuit haar schrijfkamer in de toren van kasteel Sissinghurst had Lady Sackville-West (1892-1962) een geweldig uitzicht op haar tuin. Vanaf 1932 werkte zij hard aan het verwezenlijken van een tuin welke tot op de dag van vandaag nog steeds een van de best bezochte tuinen van Engeland is. Vanuit haar schrijfkamer is goed de formele indeling van de tuin te zien. De muren van de kasteelruïne en de taxushagen geven de tuinkamers hun vorm.
In 1930 koopt Lady Vita samen met haar echtgenoot Harold Nicolson Sissinghurst Castle. ‘Toen ik Sissinghurst voor het eerst zag op een zomerse dag in 1930, pakte het meteen mijn hart en mijn verbeelding’. Nog voor het huis enigzins bewoonbaar was gemaakt begon zij samen met haar man aan de aanleg van de tuin. De vorige eigenaar van Sissinghurst was een boer die er oud ijzer verzamelde en kippen hield. Er was dus een hoop werk te verzetten om het huis bewoonbaar te maken en de tuin te kunnen aanleggen.
Harold Nicolson zet in de tuin de grote lijnen uit en Lady Vita ontwerpt de beplanting. Samen waren ze het helemaal eens wat het grondbeginsel voor de tuin moest worden. De tuin ging bestaan uit een aantal lange paden die van noord naar zuid lopen en van oost naar west. Deze paden geven het formele karakter aan de tuin. In de intieme tuinkamers die hierdoor ontstonden kwam een maximum aan informele beplanting. De beplanting bestond hierbij voornamelijk uit planten als rozen, lelies, irissen, pioenen, allium en fruit, veel fruit.
Een cirkelvormig gedeelte van de tuin welke werd omzoomd met taxushagen krijgt de naam: Rondel. In dit gedeelte ontwerpt Lady Vita Sackville-West de mei-junituin welke wordt beplant met een groot assortiment ouderwetse rozen. De korte bloeiperiode van de rozen moest men volgens Lady Vita maar accepteren.
Tuinvrouw Lady Vita had een enorme liefde voor rozen. Dit is ook af te leiden uit een van de beschrijvingen die zij maakte over de roos Paul’s Lemon Pillar. ‘ Ieder welgeschapen knop is als gebeeldhouwd, je roept het beeld op van schaafkrullen in marmer. De volwassen bloem is nauwelijks minder mooi en als de eerste uitbarsting van bloei voorbij is, bedekt een tapijt van witte bloembladen de grond zo dicht dat het is alsof het er met opzet is neergelegd.’
In de junituin zijn grote aantallen van Allium christophii te bewonderen in combinatie met de damastroos Rosa damascena ‘La Ville de Bruxelles’ .
‘Ouderwetse rozen hebben een fijnheid alsof ze zo kunnen worden weggeplukt van een middeleeuws wandtapijt of van een zeventiende-eeuws borduurwerk.’
Begin jaren vijftig van de vorige eeuw wordt de voormalige rozentuin omgetoverd tot de witte tuin. Er komen planten met witte bloemen en lichtgrijsgroen blad die gedurende het hele jaar een aantrekkelijk beeld geven.
In laatste jaren van haar leven gaat haar gezondheid sterk achteruit en leeft zij bijna als een kluizenaar in haar schrijfkamer in de toren van Sissinghurst. De tuin raakt sterk verwildert. Lady Vita Sackville-West sterft in 1962 aan de gevolgen van kanker. Haar man Harold Nicolson blijft ontroostbaar achter en sterft zes jaar later. De tuin wordt overgenomen door het National Trust.
De volgende rozen werden door Lady Vita Sackville-West aangeplant in de tuin van Sissinghurst.(klik op foto voor groter formaat)
