Als fotograaf zie je veel en dat is ook één van de charmes van dit beroep. Soms zijn er ‘plaatjes’ bij die meer intrigeren dan anderen, zoals deze opname, die ik in oktober maakte. Ik bleef maar kijken en fotograferen . . . dit kan namelijk niet voor mijn gevoel! Deze combinatie is door z‘n contrast in kleur, vooral ook doordat het zo laat in het tuinseizoen is, zeer fascinerend. Veel mensen vonden dat blijkbaar ook en moesten even van dichtbij kijken of het echt wel klopte wat ze dachten te zien.
De warme najaarskleuren komen van de meerstammige boom Nyssa sylvatica , volgens een naambordje onder het warm gekleurde loof. Nooit van gehoord, dus thuis meteen opgezocht. Volgens mijn tuinplanten encyclopedie is het een boom, die in de USA wel 30 meter hoog en ongeveer 25 meter breed kan worden. Hier in Nederland blijft hij lager, ongeveer 5 meter en de boom wordt hier dus ook meer voor een forse struik aangezien. Dat is maar goed ook, anders had hij hier ook nooit kunnen staan.
Er bestaat overigens ook een Nyssa aquatica, die zelfs in het water geplant kan worden. Dat biedt perspectief nu ons klimaat steeds natter gaat worden! Beide soorten zijn volledig winterhard. Een matige winterhardheid heeft Nyssa sinensis, een soort uit China, die ook iets lager blijft. De kleuren zijn, volgens het boek, in het najaar bij alle soorten en cultivars zeer de moeite waard. Dat is dus bij deze opname ook duidelijk te zien. Erg mooie en waardevolle struik in deze tijd van het jaar.
Maar dan de Delphinium ‘Magic Fountains‘! De paarsblauwe bloemen zijn bedrieglijk fris, en dat komt door het uitknippen van de uitgebloeide stelen in juni/juli. Dit trucje, dat de plant aanspoort tot herbloei, werkt bij riddersporen goed, en zo ook hier. Op zich niets mis mee, ik kan me ook best voorstellen dat mensen dit doen, maar toch geeft het me nu een raar gevoel. Vooral omdat je hier zo met de neus op de feiten wordt gedrukt door de herfstkleur van de Nyssa. Het klopt dus niet. Riddersporen horen nu eenmaal bij de vroege zomer. Alles in de natuur heeft z‘n plaats en tijd. Ik weet wel dat een tuin geen natuur is, maar toch . . .
Met de Dahlia is helemaal niets mis, die hoort bij uitstek in de nazomer en de herfst te bloeien en past dus in dit plaatje. En niet alleen qua tijd, maar de kleur is ook mooi in deze setting.
De donkerbladige plant is de éénjarige Perilla frutescens ‘Atropurpurea Laciniata‘. Dit donkerrode blad kan een mooi dramatisch effect geven aan een border en combineert met de meeste (bloem-) kleuren. Bijkomend voordeel is dat de plant tot de eerste nachtvorst in prima conditie blijft. Ik zie hem ook steeds vaker toegepast in tuinen. Toevallig kleurt deze plant nu erg mooi bij de Nyssa, maar toen de struik nog donkergroen blad had, was er geen sprake van een combinatie. Je zou het dan zelfs saai en overbodig kunnen noemen.
Het blijft een rare samenloop van omstandigheden die deze combinatie mogelijk maakte. En ook al ben ik niet zo‘n ‘terugknipper’ en hou ik van ‘natuurlijk’, toch sta ik hier bij te likkebaarden. Met recht een surprise party!
Tekst en foto zijn van Gert Tabak.
Tagged: Delphinium, Gert Tabak, herfst, Herfst in de tuin, Nyssa sinensis, Nyssa sylvatica, Oktober in de tuin, Ridderspren, Vaste planten
