Alles komt weer bij me boven als ik deze opname zie. De dag was nog zeer vroeg en iets aan de kille kant met een mooie nevel. Overal natte sporen van slakken in het gras en langzamerhand waren er steeds meer vogels te horen. `t Geeft me altijd het gevoel dat ik de tuin betrap . . . dat ik dit eigenlijk nog niet echt mag zien. Zo`n mysterieus sfeertje fotografeer ik graag, helemaal op het randje van wel of geen zonlicht.
Deze opname maakte ik met tegenlicht waardoor de afzonderlijke planten beter tot hun recht komen. Ze staan min of meer los van elkaar en dat suggereert meer diepte. Natuurlijk is dit fototechnisch een beetje riskant omdat het zonlicht niet direct in de lens mag schijnen. Dit kan storende reflecties op de uiteindelijke foto geven. Toch ga ik vaak het risico aan want het is `t proberen zeker waard.
Het subtiele ‘tegenlicht’ maakt op deze opname dat je zelfs de ragfijne draden van spinnen ziet die ogenschijnlijk de tulpen bij elkaar houden. Ook zijn de druppeltjes opvallender en dat geeft deze foto, ondanks de nevel, toch iets sprankelends. Door de nevel en het spaarzame licht moet een opname als dit eigenlijk wel met een camera op statief – al of niet geïmproviseerd – genomen worden, want er is een langere tijd nodig om goed te belichten. Misschien is deze opname ook uit de hand te doen, als je de camera op automatisch zet, maar dan is er kans op mincer scherptediepte.
April is voor mij één van de mooiste maanden van het jaar en dat komt vooral door de belofte. Natuurlijk geniet ik van de weelde van de zomerborders, maar de verbazing dat, in ieder geval de meeste planten, het weer klaarspelen om uit die koude donkere aarde tevoorschijn te komen, maakt dat ik elk jaar weer opnieuw met respect naar dit verschijnsel kijk. Het ontroert me zelfs. En het uitkijken naar iets, de voorpret, zijn minstens zo fascinerend – misschien wel meer – dan het uiteindelijke resultaat. Je wilt de planten wel de grond uit kijken, maar als dat ècht zou lukken bedenk je je nog wel een keer, want dan mis je toch deze spanning van het wachten en hopen. Een subtiele spanning weliswaar maar een diepe, daar kan wat mij betreft geen thriller tegenop.
Tulpen, hier Tulipa `Queen of night`, vind ik prachtig als ze op deze manier worden toegepast. Overal tussen de vaste planten zijn in het najaar bollen gestrooid – Jacqueline van der Kloet noemt dat het “pepernoten- gevoel” – zodat er een natuurlijk en haast nonchalant effect ontstaat. Als bollen zo toegepast worden is het lastig om ze na de bloei weer uit de grond te halen. Maar dat is bij ons dus ook helemaal niet de bedoeling en ik denk bij de meeste tuiniers van tegenwoordig niet.
Het oprukkende frisse loof van de omringende planten zorgt ervoor dat de afstervende bladeren van de bolgewassen niet of nauwelijks meer is te zien. Het is wel zo dat er tulpen verdwijnen en de kwaliteit en ook de grootte van de bloem gaat op den duur wat achteruit, maar kleinere bloemen vinden we juist wel goed passen in dit natuurlijke concept. In de herfst planten we wel steeds wat bollen bij om te zorgen dat er elk voorjaar genoeg staan.
Deze voorjaarsborder is een verhoogde border want het grondstuk is met keermuurtjes van ongeveer 30 cm opgehoogd. Dit maakt dat de aarde droger is en de bollen beter door de winter komen. Als bollen in de winter in natte aarde staan, komt er niet veel van terecht. Een bijkomend voordeel van deze drogere border is dat we vroeg in het voorjaar kunnen wieden, dat is nodig omdat de aarde al vrij vroeg niet meer belopen kan worden vanwege alle neuzen van de bollen – als de tulpen uitgebloeid zijn volgen de vele soorten sieruien (Allium) – en de vroege planten. Bovendien moeten zaailingen de kans krijgen om uit te groeien, dus de border wordt vanaf maart min of meer met rust gelaten. De andere begeleiders van de “Koningin van de Nacht” zijn akeleien, oriëntaalse papavers, bermooievaarsbek, ruit en adderwortel.
Ik zou je willen uitdagen om, lekker met warme kleren aan, ook eens in dit “stille” uur te genieten van je tuin. Een totaal andere ervaring!
Gert Tabak Website
Nieuw: U kunt dit bericht nu ook delen op; WhatsApp, Skype en Telegram.
Gearchiveerd onder:Columns, Gert Tabak's Tuinige Zaken Tagged: Bloembollen, Bolgewassen, De Veenhoop, Dutch Wave, front, Gardens, Gert Tabak, Gert Tabak Visual Art, Jacqueline van der Kloet, Queen of the night, Ton ter Linden, Tuin ontwerp, Tuinarchitectuur, Tuinen in Ruinen, Tuinfotografie, Tuinieren, Tuinieren in de lage landen, Tuinontwerp, Tulipa, Tulips, Tulpen
